رابطۀ رهبری توانمندساز، نگرش و تسهیم دانش در بازیکنان تیم‌های فوتبال لیگ برتر ایران

هدف از تحقیق حاضر، بررسی رابطۀ رهبری توانمندساز، نگرش و رفتار تسهیم دانش دربین بازیکنان تیم‌های لیگ برتر فوتبال ایران است. جامعۀ آماری تحقیق حاضر را کلیۀ بازیکنان حاضر در لیگ برتر فوتبال ایران در سال 1394 تشکیل می‌دهند؛ که براساس فرمول حجم نمونۀ کوکران، تعداد 214 نفر به روش نمونه‌گیری تصادفی به‌عنوان نمونه انتخاب شدند. جهت جمع‌آوری داده‌ها، از پرسشنامۀ رهبری توانمندساز (آرنولد و همکاران، 2000)، پرسشنامۀ نگرش به تسهیم دانش (بوک و همکاران، 2005) و پرسشنامۀ رفتار تسهیم دانش (هسو، 2006) استفاده شد. روایی پرسشنامه‌ها با استفاده از نظرهای 15 نفر از استادان رشتۀ تربیت بدنی و پایایی پرسشنامه‌ها با استفاده از آلفای کرونباخ تأیید شد(به‌ترتیب برابر با 0 ، 91/0، 81/0، 84/0). جهت آزمون فرضیه‌ها، از ضریب همبستگی پیرسون و Z فیشر در نرم‌افزار SPSS و نیز مدل‌سازی معادلات ساختاری به روش حداقل مربعات جزئی در نرم‌افزار PLS استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد که بین رهبری توانمندساز و نگرش، با رفتار تسهیم دانش بازیکنان لیگ برتر فوتبال ایران رابطۀ معناداری وجود دارد ولی نگرش در رابطۀ بین رهبری توانمندساز و تسهیم دانش نقش میانجی معناداری ندارد.